Lotus Lady

In een eerdere Blog vertelde ik over intuïtief schilderen. Die manier van schilderen vind ik erg uitdagend, omdat je speels begint en vooraf niet weet waar het toe zal leiden. Het is een nieuwe manier van schilderen waarbij ik veel leer over mijzelf. Ik moet moeite doen om het kritische stemmetje in mezelf uit te zetten, het stemmetje dat zich druk maakt over wat anderen ervan zullen vinden. Dat lukt gelukkig meestal wel en zo heb ik een nieuw schilderij voltooid: Lotus Lady.

In de foto’s zie je de verschillende stadia en kun je goed zien hoe speels het begint. Ik gebruik een bepaald kleurenpalet en dan mag ik alles doen wat ik wil zonder te letten op compositie en dergelijke. Ik gebruik penselen, schildermessen, stokjes, potloden, krijtjes, houtskool en denk niet echt na over wat ik doe. In de volgende fases ga ik meer kijken naar wat ik wel en niet mooi vind en pas dit aan. Sommige delen zijn vaak schilderijen op zichzelf (zie detailfoto). Zodra ik het te mooi wil doen, doe ik juist iets geks om dat denkpatroon te doorbreken. 

In een bepaalde fase zag ik een schaakstuk, het paard, dus ik dacht dat ik dat verder uit zou gaan werken. Maar opeens kwam daar een dame tevoorschijn, heel duidelijk zag ik haar gezicht en de manier waarop ze naar iets keek. Dat moest verder uitgewerkt en dat deed ik door de delen eromheen minder druk te maken en andere delen meer te accentueren. Ze had duidelijk een bloem in haar hand die me deed denken aan mijn eerdere schilderijen van de waterlelie. Het schilderen van de bloem en de suggestie van bloemen in haar haar gaf me veel plezier. Ik vond het nog wel lastig om de juiste achtergrond te vinden, dus daarmee heb ik verder geëxperimenteerd tot ik dacht dat het goed was. Meestal weet ik wanneer ik met een schilderij moet stoppen; ik ben dan te veel met details bezig die niemand ziet. Ik noemde haar Lotus Lady vanwege de bloem.



Materialen: Schut acrylpapier 300gr, voornamelijk acrylverf gemengde technieken met paletmes en penseel.